Poeziecentrum

Wij werken momenteel haastig aan de mobiele versie van onze vernieuwde website!
U kan de oude website nog raadplegen voor verdere informatie,
of u kan hem bekijken op uw desktop.

Poeziecentrum

dinsdag, maart 21, 2023 - 14:00

Turks werelderfgoed vanop het Gentse belfort

Beeldspraak 22: Alara Adilow - Mythen en stoplichten

Het paard van mijn vader - Jozef Deleu

In het najaar van 2020 nam Jozef Deleu de 70e Arkprijs van het Vrije Woord in ontvangst. Uit het juryverslag: “Wars van alle politieke beïnvloeding en autoritair populisme bevordert, verdedigt en verspreidt Deleu al ruim zestig jaar taal en cultuur van de Lage Landen. Zijn verdiensten op het vlak van taal en cultuur zijn ongeëvenaard."

‘Schrijven is in de traditionele Chinese miniatuurkunst het schilderen van gedachten. En dat is het wat Deleu ook doet: zonder een woord nodeloos te morsen.’ – De Standaard

Jozef Deleu (1937) is dichter, prozaïst, essayist en bloemlezer van o.m. Nieuw Groot Verzenboek. In 2003 stichtte hij Het Liegend Konijn, tijdschrift voor hedendaagse Nederlandstalige poëzie. Hij is er de enige redacteur van. Hij is ook stichter en gewezen hoofdredacteur van de tijdschriften Ons Erfdeel en het Franstalige Septentrion (1957-2002). In 2019 verschenen zijn verzamelde gedichten onder de titel Ondoorgrond. Gedichten 1963-2019. Bij Poëziecentrum verscheen eerder ook Geluiden voor de laatste dag (2021).

Als ijzer zo stil - Zheng Xiaoqiong, vert. Silvia Marijnissen

IJzer is waarschijnlijk het beeld waarmee de poëzie van Zheng Xiaoqiong het meeste is geassocieerd. Dat harde, koude, scherpe en vaak geroeste ijzer vertegenwoordigt de mechanisatie van de maatschappij. Haar gedichten, met sterke tegenstellingen, personificaties en afgebroken zinssneden, laten zien hoe de mens zelf door de industrialisatie tot een onderdeel van de machinerie wordt gemaakt: naamloos, een nummer aan een lopende band, zonder rechten.

Tegenover die ontmenselijking stelt Zheng, veelal via natuurlijke elementen, de onzekerheid, fragmentatie, ontwrichting en kwetsbaarheid van de mens, die door de omstandigheden (lange werkdagen, herhaling van dezelfde beweging, giftige stoffen) lijden aan chronische vermoeidheid, ernstige beroepsziektes, heimwee – ze verkeren in een hopeloze situatie. Zowel lichamelijk als geestelijk wordt de mens door het ijzer vermorzeld tot hij zelf als het ware gevoelloos ijzer wordt, want wie wil overleven in die wereld mag niet kwetsbaar zijn.

Zheng Xiaoqiong (1980) trok in 2001 naar Dongguan, een van de grote industriecentra in Zuid-China, in de hoop op een beter leven. Ze werkte er in verschillende fabrieken en begon daar gedichten over te schrijven. Met dat indringende werk groeide Zheng uit tot een icoon: ze publiceerde zo’n tien dichtbundels, won vele prijzen en is in vele talen vertaald. In 2019 was ze te gast op het Rotterdam Poetry International Festival.

Silvia Marijnissen (1970) is vertaalster van Chineestalige literatuur. Ze vertaalde romans van Nobelprijswinnaar Mo Yan en van Eileen Chang, moderne poëzie van vele dichters uit China en Taiwan, en klassieke landschapspoëzie. Samen met Anne Sytske Keijser en Mark Leenhouts vertaalde ze de 18-eeuwse klassieker De droom van de rode kamer, waarvoor ze de Filter-vertaalprijs kregen.

23 februari 2023
Bibliotheek De Krook - zaal 'de Blauwe Vogel' - Miriam Makebaplein 1, 9000 Gent

Presentatie dichtbundel 'Balts' van Luuk Gruwez

Op 9 februari verschijnt Balts, de nieuwe poëziebundel van een van onze allerbeste dichters: Luuk Gruwez.

In dit jaar waarin hij 70 wordt, publiceert hij een nieuwe bundel waarin hij baldadig pendelt tussen wieg en graf.

Bedachtzaam, bronstig naar verzoening dansend.

Pagina's

Je schrijft niet los van de wereld. Mijn uitgangspunt is dat je de schrijftafel splinter na splinter moet afbreken, zodanig dat je alleen nog kan schrijven op de rug van het leven.

Gwij Mandelinck - Poëziekrant, 1986

Het kunstwerk of gedicht is niet het resultaat van een influistering, eerder een antwoord op het uitblijven daarvan.

Henk van der Waal - Poëziekrant, 2004

Iedereen heeft natuurlijk gevoelens en ideeën, een dichter is geen speciaal soort veldsalade die op een andere manier gevoelens zou hebben of hikken.

Roger M.J. de Neef - Poëziekrant, 1986

De dichter moet alle geijkte begrippen bestrijden.

Willem M. Roggeman - Poëziekrant, 1985

Het platvloerse is een pendant van mijn zeer subtiele metafysische vluchten.

Hugo Claus

Goede poëzie doet de tijd stollen - Campuskrant KULeuven - 25 mei 2016

Jens Meijen - Jonge Dichter des Vaderlands (België)

Met mijn gedichten communiceer ik de perikelen van de communicatie.

Mark Insingel - Poëziekrant, 1986

De zuivere lyriek is altijd plagiaat, alleen in eigen leven kan men leren het woord te scheiden van het vlees.

Charles Ducal

De eeuwigheid zwijgt in alle talen. Alleen de vorm kan een stukje verbruikbare tijdeloosheid veroveren.

Henri-Floris Jespers - Poëziekrant, 1982

Dichten is denken met hart en hoofd.

Rik Torfs