Halfweg, de wandeling

In ‘Halfweg, de wandeling. Door Oudenaarde met gedichten
van Jotie T’Hooft’ houden de auteurs dertien keer halt
bij een gedicht van Jotie T’Hooft (1956-1977). Via
ontledingen van zijn poëzie en anekdotes en foto’s uit zijn
biografie duikt de lezer mee in de ziel van de jonggestorven
dichter. Wat het leven toen emotioneel bij hem teweegbracht,
herkennen veel jongere en oudere lezers ook vandaag.
Jotie T’Hooft dacht veel over alles na en analyseerde het
mensenbestaan scherp. Hij was een kind van de jaren zestig
en zeventig, een tijd van rebelse maatschappijkritiek en een
grote drang naar een verruimd bewustzijn. Door verboden
middelen te gebruiken zocht hij naar een beter begrip van
zichzelf en de wereld en overschreed hij zijn eigen grenzen
en die van de samenleving. Minder dan halfweg die intense
levensweg hield hij het voor bekeken en liet ons alleen zijn
diep doorleefde poëzie na. Kunnen we de dichter en de
mens Jotie T’Hooft tegemoetkomen? Het mag ook vroeg
op de dag en in de zon zijn.