Tranen of troost? Rouw in poëzie en poëzie in rouw

De avond wordt geopend met een sessie Samen Lezen (volzet), begeleid door Eva Rousselle van VormingPlus Gent-Eeklo. Tijdens die sessie worden enkele rouwgedichten onder de loep genomen. Daarna volgt een gesprek met deelnemers die thuis zijn in het thema: Anneke Brassinga, Siel Verhanneman, Uus Knops, Kila Van der Starre en moderator Bram Lambrecht. Aan de hand van gedichten, vragen en filmpjes gaan ze in gesprek over de relatie tussen poëzie en rouw. Na de introductie van Bram Lambrecht volgt een conversatie waarin enkele stellingen aan bod komen. Die stellingen worden steeds op een andere manier voorgesteld door onder andere filmpjes. Tijdens het gesprek stelt elke spreker een relevant rouwgedicht voor. Thomas Langlois (luitist) en Anna Nuytten (sopraan) (Koninklijk Conservatorium / School of Arts) brengen passende muziek.

Rouw en poëzie zijn bijna onlosmakelijk met elkaar verbonden. In periodes van rouw grijpen mensen graag terug naar poëzie waarin ze zich kunnen herkennen. Sommigen, niet alleen professionele dichters, proberen hun gevoelens van rouw ook zelf in gedichten te verwoorden. Rouwgedichten zijn dus om een dubbele reden interessant: ze leren ons iets over rouw en ze leren ons iets over het belang van poëzie op cruciale periodes in een mensenleven. Die thematiek staat centraal in deze gespreksavond.

Anneke Brassinga
De veelbekroonde Nederlandse dichteres Anneke Brassinga begon haar literaire carrière als vertaalster van de poëzie van onder meer Sylvia Plath, Jules Verne, George Orwell… Zelf debuteerde ze in 1987 met de bundel Aurora. Brassinga ontving reeds de P.C. Hoofprijs (2015), de Constantijn Huygensprijs (2008), de VSB Poëzieprijs... Brassinga werkt mee aan De eenzame uitvaart te Amsterdam, een organisatie van dichters die gedichten voordragen tijdens uitvaarten van eenzaam gestorven mensen. Haar meest recente bundel Verborgen tuinen gaat in dialoog met Boethius’ Troost in filosofie. Het literair tijdschrift Meander omschrijft de bundel dan ook als: ‘De poëzie is de ik tot een troost’.

Siel Verhanneman
De Kortrijkse dichteres Siel Verhanneman maakte haar poëziedebuut op Instagram met de gedichten #vijftiendeverdieping. Het verlies van haar vader en haar zus had impact op haar werk. In 2016 verscheen haar eerste bundel Als ik stil ben, heb ik een bos in mijn hoofd. In die bundel verwerkte ze het overlijden van haar vader. In haar tweede bundel Zo scherp je kon er ook niet geweest zijn komen herinneringen aan bod.

Uus Knops
Uus Knops werkt voornamelijk als psychotherapeute en psychiater. Daarnaast schreef ze al enkele columns en getuigenissen voor Charlie Magazine. Knops verloor haar broer toen hij in 2005 vermist werd in Venezuela. Naar aanleiding van die gebeurtenis schreef ze het werk Casper – een rouwboek waarin ze inzichten geeft over het rouwproces en waarin ze toont hoe je iemand in rouw kan steunen.

Kila van der Starre
De literatuurwetenschapper, poëziecriticus en dichter Kila van der Starre doceert aan de Universiteit van Utrecht en ze is deel van het dichtersduo Kila&Babsie. In 2014 begon ze haar PhD-onderzoek naar poëzie buiten het boek. Daarin focust ze op poëzie in de openbare ruimte, op sociale media, op gebruiksvoorwerpen, op de radio, op het lichaam, op het podium en in rouwadvertenties.

Bram Lambrecht
Bram Lambrecht studeerde Taal- en Letterkunde aan de KU Leuven. Hij doctoreerde met het proefschrift Publieksliteratuur uit Vlaanderen tijdens het interbellum. Een pedagogisch project. In 2017 begon hij met zijn post-doctoraat over rouwpoëzie in de twintigste en eenentwintigste eeuw.

De sessie Samen lezen is volzet. Inschrijven daarvoor niet langer mogelijk.

I.s.m. de onderzoeksgroep Nederlandse literatuur van de KU Leuven en Vormingplus Gent-Eeklo.

Locatie

Gent

Meer info